Nie tylko dorośli martwią się różnymi sprawami w obecnym czasie. Pamiętajmy, że dzieci robią to także. Może słyszą i widzą oglądane przez nas wiadomości w telewizji lub słuchają radia, słyszą różne historie, ale także dla „zabicia czasu” oglądają seriale bądź filmy, które wywołują strach. Sytuacje trudne rodzą zmartwienia. My tak mamy i dzieci też tak mają, tylko nasze pociechy mogą nie mieć jeszcze umiejętności aby sobie z tym poradzić. Warto zatem rozmawiać z dziećmi o ich zmartwieniach, aby pomóc im zrozumieć co się z nimi dzieje. Im młodsze dziecko tym trzeba być bardziej czujnym, ale nastolatkowie również są teraz zagubieni (zwłaszcza, że okres dojrzewania temu sprzyja). A jeśli sami jesteśmy skłonni do zamartwiania się, to warto być świadomym swoich lęków aby nie przerzucać ich na dzieci – więc zadbajmy też o siebie w tym czasie. Możecie Państwo wspólnie uczyć się sposobów radzenia sobie, które postaram się przekazać.

 Oczywiście warto obserwować siebie i swoje dzieci, ich reakcje, zmiany w zachowaniu, analizować objawy, które zgłaszają – wtedy będziemy mogli skutecznie pomóc. Proponuję kilka zabaw, które nam w tym pomogą. Zapytajmy dziecko czy wie co to znaczy martwić się, czy zdarzyło mu się czymś zamartwić, czy ostatnio tych zmartwień jest więcej, czy mniej? Warto wybrać jakieś jedno ze swoich „małych” zmartwień i podzielić się nim.

Zabawa 1 – każdy mówi tyle skojarzeń ile przyjdzie mu do głowy ze słowem „zmartwienie” Można pomóc, jeśli dziecko nie użyje słów - stres, niepokój, coś co nie daje nam spokoju, aby dojść do definicji. Wytłumaczmy dziecku - zmartwienie to ciągle, lub bardzo często powracająca myśl, która nas zasmuca, sprawia, że nie czujemy się najlepiej. To myśl, którą wyraźnie słyszymy np. „a jeśli się zgubię?”, „a jeśli mama/tato/…zachorują”, ale możemy jej też nie uświadamiać sobie tak dokładnie, nie słyszeć jej w głowie tylko poczuć w ciele. Zmartwienia nie mieszkają bowiem tylko w głowie. Wiele dzieci nie wie, że powodem złego samopoczucia są zmartwienia.

Zabawa 2 – każdy rysuje kontur swojego ciała i zaznacza na nim miejsca, w których coś czuje (coś się dzieje), gdy się martwi Podpowiedzi: ból głowy, zawroty głowy, mdłości, szybkie bicie serca, ciarki na skórze, łzy w oczach, pocenie się, ból brzucha, gorączka, osłabienie, utrata przytomności, natrętne myśli niepozwalające zasnąć, dygotanie/drżenie (rąk/nóg/całego ciała) Pooglądajcie wzajemnie wasze rysunki, porozmawiajcie o tym co się z wami dzieje gdy się martwicie. Warto dojść do konkluzji, że wszyscy się czasem martwią i mają różne do tego powody, ale też różnie czują zmartwienia. Następnie warto wytłumaczyć, że sytuacje trudne, gdy dzieje się coś smutnego, strasznego, niezrozumiałego, lub dowiadujemy się, że coś takiego może się wydarzyć – to wszystko sprzyja pojawianiu się zmartwień. Dla innych nasze zmartwienia mogą nie mieś sensu, ale dla nas one są realne. Warto zatem próbować sobie z nimi poradzić, samemu lub z kimś.

Zabawa 3 – każdy wymienia jak można sobie poradzić ze zmartwieniami

Zabawa 4 – każdy wymienia osoby, do których może się zwrócić gdy się martwi; wymień osoby bliskie tobie, które często się martwią; Pierwsza rzecz, którą warto zrobić gdy zmartwienie pojawi się w głowie – porozmawiać o nim ze sobą lub z kimś bliskim. Następnie – użyć logicznego myślenia aby osłabić zmartwienie. Logika to myślenie o tym, co prawdziwe, sprzyja niemartwieniu się tym, co być może się wydarzy, ale może się nie wydarzy; to też przypominanie sobie, że straszne rzeczy nie zdarzają się często; to też możliwość ułożenia planu działania, który pozwoli nam się uspokoić.

Zadanie 5 – dziecko ma opisać jedno ze swoich aktualnych zmartwień

Zadanie 6 – dziecko ma napisać co może zrobić, aby mniej się martwić; Warto tu powiedzieć dziecku, że zmartwień nie warto pielęgnować, nie podlewać jej częstymi myślami i częstymi rozmowami, tak jak roślinę wodą, bo wtedy będzie bujnie rosnąć. Kiedy nie podlewa się rośliny, ona usycha – tak jak zmartwienia, na które nie zwracamy uwagi.

Na ten tydzień to tyle. W kolejnym tygodniu przekaże więcej podpowiedzi do wspierających rozmów i zabaw z dziećmi.

Pozdrawiam życząc dużo zdrowia i pogody ducha
Joanna Maciakiewicz – psycholog szkolna

Film promocyjny

Wydarzenia

Brak wydarzeń

Programy i projekty

cybernauci

program rozowju czytelnictwa

program dla szkollaboratoria przyszlosci logoszlachetnie i zdrowo

Gościmy

Odwiedza nas 161 gości oraz 0 użytkowników.

E-dziennik

baner vulcan 1baner vulcan 2

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com